Kampala, AK-47's en Sunshine
Door: erikopavontuur
Blijf op de hoogte en volg Erik
23 Mei 2011 | Oeganda, Kampala
Na weer een weekend lang in kampala te zijn, en de avonturen die ik vandaag heb beleefd wordt het weer tijd deze online te zetten! Helaas nog steeds geen foto's, ik heb ze er gister geprobeerd op te zetten maar werd geelektriseerd toen ik het stekkertje in de computer wilde doen.
Ik heb de afgelopen dagen vooral veel sightseeing in de stad gedaan, waarbij ik zoveel mogelijk mensen heb aangesproken met Ki Kati (Hallo), Oli Otya (Hoe gaat het?) wat ze allemaal heel erg leuk vinden en dan vragen waar ik dat heb geleerd en hoelang ik al in Oeganda ben. Nadat ik iets heb gekregen, of ergens ben gebracht eindig ik ook altijd met Walebe Nyo (Heel erg bedankt) en dan Ssebo (sir) of Nnabo (m'am). Sinds kort voeg ik daar ook wel eens Siba Bulungi (Fijne dag nog) bij.
Ondertussen loop ik er een beetje bij zoals Danny Archer in Blood Diamonds (voor de kenners), en zo voel en gedraag ik mij ook wel. Lange lichtbruine afritsbroek, wit hemd, zwart overhemd, zonnebril en soms (sorry voor de ouders die ik nu erg laat schrikken maar anders is de picture gewoon niet compleet) een afrikaanse sigaret. Als een mzungu die zijn zaakjes geregeld heeft en overal wat mensen kent.
Ik zorg er voor dat ik altijd muntjes van 200 shilling (ongeveer 8 eurocent) bij me heb en geef er ook altijd eentje aan elke zwerver of bedelaar die aan de kant zit waar ik vaak een flinke glimlach van de bedelaars voor terug krijg en een goedkeurende blik van de zakenmannen/vrouwen die langs lopen. Zo kwam het dus dat ik uiteindelijk dacht van fuck it, ik ga gewoon een praatje maken met een groepje politieagenten.
Nu zijn dat niet van die lulletjes daar in Nederland, maar grote gasten in blauwe camouflage-uniformen met ieder een AK-47 (daar heb ik er inmiddels echt honderden van gezien) die een beetje vijandig om zich heen kijken. Maar toen ik er dus weer een groepje (ongeveer 6) zag zitten waar ik toch langs zou lopen nam de roekeloosheid het over en zou ik als excuus vragen waar Garden City Shopping Mall (voor kenners zoals Anneke) ongeveer lag. Dus op mijn meest beleefde maar toch als zelfverzekerde mzungu begonnen met Ki Kati, Oli Otya (waar ze een beetje geïrriteerd van opkeken maar er een wel om moest lachen) dus vragen waar die shopping mall en was direct gevolgd met 'smoke by the way?' terwijl ik uitnodigend het pakje sigaretten (van 2 euro) ophield. Dat vonden ze allemaal wel een goed idee en zo begon een kort gesprek van ongeveer 3 minuten over of het druk was enzo. Uiteindelijk liep ik weg bedankend met Walebe Nyo Ssebo! en werd daarbij lachend gegroet door 6 mannen met AK-47's :P Ik kan nu nog steeds niet geloven dat ik het durfde maar ik voel me vandaag de hele dag al geweldig.
Daarnaast reis ik ook erg veel met de beruchte boda boda's, waar je altijd een beetje mee moet afdingen en daarna een vaak spannende (maar zeker leuke!) rit krijgt door het ongeregelde verkeer in Kampala. De leukere stoppen echt voor niks en sneaken overal doorheen, waar je zelf wel dan voor moet oppassen dat je geen andere boda boda's, auto's, of personen raakt. Boda boda's by the way zijn motortjes met een goede zitplek achterop.
Op verzoek van Anneke heb ik ook al een heerlijk pizza'tje bij Centenary Park gegeten waar ze de actie hebben dat als je een grote neemt je er een kleine gratis bijkrijgt (ik heb me dus nog nooit zo vol gegeten) waar ik na een fooi van 3000 shilling (1 euro) het nummer kreeg van de serveerster die me een keer mee uit wilde nemen 8) ik weet nog niet of ik dat ga doen maar het is denk ik wel een goede manier om in contact te komen met uitgaande studenten of sowieso te ervaren hoe uitgaan in Afrika is (zonder mzungu's).
Daarnaast lig ik vaak tussen een uurtje of 4 en 7 (als het donker is) te chillen op ons dakterras met Afrikaanse soda's, Afrikaanse biertjes, Florence and the Machine (met dank aan mijn broertje) en een goed boek (Shogun) dus ook al redelijk bruin aan het worden! En zo ziet mijn dagelijkse Kampala-leventje er dus eigenlijk uit.
Morgen ga ik op bezoek bij een Afrikaanse student (Emmanuel Wabwire) in Mukono (30 km naast Kampala) waar ik zelf alles een beetje moet uitzoeken hoe ik dat ga overleven met het openbaar vervoer, want moet via een taxi, boda boda en terugweg is nog helemaal een raadsel. Maar dat gaat wel loslopen :)
Ik heb de afgelopen dagen vooral veel sightseeing in de stad gedaan, waarbij ik zoveel mogelijk mensen heb aangesproken met Ki Kati (Hallo), Oli Otya (Hoe gaat het?) wat ze allemaal heel erg leuk vinden en dan vragen waar ik dat heb geleerd en hoelang ik al in Oeganda ben. Nadat ik iets heb gekregen, of ergens ben gebracht eindig ik ook altijd met Walebe Nyo (Heel erg bedankt) en dan Ssebo (sir) of Nnabo (m'am). Sinds kort voeg ik daar ook wel eens Siba Bulungi (Fijne dag nog) bij.
Ondertussen loop ik er een beetje bij zoals Danny Archer in Blood Diamonds (voor de kenners), en zo voel en gedraag ik mij ook wel. Lange lichtbruine afritsbroek, wit hemd, zwart overhemd, zonnebril en soms (sorry voor de ouders die ik nu erg laat schrikken maar anders is de picture gewoon niet compleet) een afrikaanse sigaret. Als een mzungu die zijn zaakjes geregeld heeft en overal wat mensen kent.
Ik zorg er voor dat ik altijd muntjes van 200 shilling (ongeveer 8 eurocent) bij me heb en geef er ook altijd eentje aan elke zwerver of bedelaar die aan de kant zit waar ik vaak een flinke glimlach van de bedelaars voor terug krijg en een goedkeurende blik van de zakenmannen/vrouwen die langs lopen. Zo kwam het dus dat ik uiteindelijk dacht van fuck it, ik ga gewoon een praatje maken met een groepje politieagenten.
Nu zijn dat niet van die lulletjes daar in Nederland, maar grote gasten in blauwe camouflage-uniformen met ieder een AK-47 (daar heb ik er inmiddels echt honderden van gezien) die een beetje vijandig om zich heen kijken. Maar toen ik er dus weer een groepje (ongeveer 6) zag zitten waar ik toch langs zou lopen nam de roekeloosheid het over en zou ik als excuus vragen waar Garden City Shopping Mall (voor kenners zoals Anneke) ongeveer lag. Dus op mijn meest beleefde maar toch als zelfverzekerde mzungu begonnen met Ki Kati, Oli Otya (waar ze een beetje geïrriteerd van opkeken maar er een wel om moest lachen) dus vragen waar die shopping mall en was direct gevolgd met 'smoke by the way?' terwijl ik uitnodigend het pakje sigaretten (van 2 euro) ophield. Dat vonden ze allemaal wel een goed idee en zo begon een kort gesprek van ongeveer 3 minuten over of het druk was enzo. Uiteindelijk liep ik weg bedankend met Walebe Nyo Ssebo! en werd daarbij lachend gegroet door 6 mannen met AK-47's :P Ik kan nu nog steeds niet geloven dat ik het durfde maar ik voel me vandaag de hele dag al geweldig.
Daarnaast reis ik ook erg veel met de beruchte boda boda's, waar je altijd een beetje mee moet afdingen en daarna een vaak spannende (maar zeker leuke!) rit krijgt door het ongeregelde verkeer in Kampala. De leukere stoppen echt voor niks en sneaken overal doorheen, waar je zelf wel dan voor moet oppassen dat je geen andere boda boda's, auto's, of personen raakt. Boda boda's by the way zijn motortjes met een goede zitplek achterop.
Op verzoek van Anneke heb ik ook al een heerlijk pizza'tje bij Centenary Park gegeten waar ze de actie hebben dat als je een grote neemt je er een kleine gratis bijkrijgt (ik heb me dus nog nooit zo vol gegeten) waar ik na een fooi van 3000 shilling (1 euro) het nummer kreeg van de serveerster die me een keer mee uit wilde nemen 8) ik weet nog niet of ik dat ga doen maar het is denk ik wel een goede manier om in contact te komen met uitgaande studenten of sowieso te ervaren hoe uitgaan in Afrika is (zonder mzungu's).
Daarnaast lig ik vaak tussen een uurtje of 4 en 7 (als het donker is) te chillen op ons dakterras met Afrikaanse soda's, Afrikaanse biertjes, Florence and the Machine (met dank aan mijn broertje) en een goed boek (Shogun) dus ook al redelijk bruin aan het worden! En zo ziet mijn dagelijkse Kampala-leventje er dus eigenlijk uit.
Morgen ga ik op bezoek bij een Afrikaanse student (Emmanuel Wabwire) in Mukono (30 km naast Kampala) waar ik zelf alles een beetje moet uitzoeken hoe ik dat ga overleven met het openbaar vervoer, want moet via een taxi, boda boda en terugweg is nog helemaal een raadsel. Maar dat gaat wel loslopen :)
-
23 Mei 2011 - 15:46
Anneke:
Heeeee Erik, SUPER gaaf om te lezen :D ik zie je al helemaal lopen daar en een pizza eten in Centenary Park!
Veel plezier bij Emma morgen, doe hem de groeten van me!!
xxxxx Anneke -
23 Mei 2011 - 16:51
Boyd:
Goed dat je het naar je zin hebt! Vind het echt gaaf om je verhalen te lezen! Behoorlijk jaloersmakend, dat dan weer wel.
Veel plezier verder en blijf schrijven, maar zet ook ff vaart achter je foto's want ik ben daar wel heeeeel erg benieuwd naar! -
23 Mei 2011 - 16:54
Vera:
Aaah het klinkt zo super! Was de pizza net zo lekker als jij ze maakt? En nog sorry voor de electrocutie...
But have fuuun! -
23 Mei 2011 - 17:03
Emma:
Wat een leuk verhaal om te lezen :-)
Ik zie het helemaal voor me hoe je erbij loopt haha. Ik ben trots op je:-D
Geniet ervan.
Liefs
-
23 Mei 2011 - 19:50
Tijn:
Erik, zullen we volgend jaar samen naar oeganda gaan? dit klinkt namelijk veel te vet om niet te doen! Lekker mensen ontmoeten en nieuwe dingen zien. Dat is ook mijn hele doel van interrailen altijd geweest, maar zoals jij het meemaakt en verteld klinkt misschien nog wel vetter als afgelopen zomer! Have fun matey :D -
23 Mei 2011 - 21:20
Saskia:
Je praat er echt over alsof je er al jaaaaaaaaaaaaaren bent :D super tof!! -
24 Mei 2011 - 10:48
Kiran:
super tof erik, have fun!! -
24 Mei 2011 - 11:40
Joris:
Misschien moeten we onze interrail vakantie maar naar uganda verhuizen :D klinkt echt heel vet. En nog altijd de charmeur uithangen ;) Nice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
